Een bedrijfsdocumentaire en jubileumboek!
Via via via
Zoals dat soms gaat met opdrachten, komen ze via de meest bijzondere wegen op je pad. In mijn geval ging het als volgt: Ik verkocht een Zhiyun Crane 2 gimbal op marktplaats. Ik had een gezellig babbeltje met de persoon (Mark) aan wie ik het verkocht. Hij bleek ook een doorgewinterde SEO SEA specialist te zijn en zo werkte we ook nog even samen om de SEO van m’n website te verbeteren. En dat was overigens een groot succes! Enfin, Mark stuurde mij later een bericht door waarin werd gevraagd voor een fotograaf en videograaf in Rotterdam. Het bleek om het bedrijf Goedegebuur te zijn hier gesitueerd in de Spaanse Polder, op fietsafstand van waar ik woon. Dus ik dacht, why not, ik schrijf een pitch en een mooi voorstel dat ik zowel foto’s als video schiet en iets moois voor hen zou kunnen maken. En waarempel, ze waren gecharmeerd en nodigde mij uit voor een gesprek.
Aan de bak
Eerlijk gezegd dacht ik, oeps, ben ik nu niet aan het overbieden? Kan ik wel een documentaire EN een jubileumboek maken voor het 100-jarige bestaan van dit bedrijf? (en vind ik het wel cool dat het om een vleesfabriek gaat?). Maargoed, het gesprek ging goed, alhoewel er waren grotere partijen in de mix waar ze ook meepraatte, dus ik dacht dat het niet door zou gaan. Maar kozen voor Siemworks. OK… Oeps, nu moest ik aan de bak.
Learning by doing
Tja, je kan nog zoveel lezen en kijken over hoe je een documentaire moet schieten, de beste manier om dat te leren is door te doen. Mijn bedrijfsfilmpjes die ik al had gemaakt zijn immers ook soort van mini documentaires. Samen met Monique van Goedegebuur stippelde we een plan uit wat er allemaal globaal zou moeten worden verteld in. En zo gingen we aan de slag. We plande bezoeken aan allerlei plekken die belangrijk waren voor het ontstaan van Goedegebuur. Van slachterij, de eerste slagerij waar het ooit was begonnen, het huis van de oude eigenaar en de veiling in Rungis – Parijs waar de eindproducten worden vermarkt tot de fabriek zelf… om 2 uur snachts… . We gingen naast de locaties bezoeken ongeveer 10 mensen interviewen (wat er uiteindelijk ongeveer 30 werden), zo dacht ik in eerste instantie dat het zo was geschoten, maar werd de klus eigenlijk steeds groter en groter. Had ik dat kunnen voorkomen? Misschien, maar mijn plan was juist het verhaal te laten ontstaan in het proces, zodat er een oprecht verhaal zou worden verteld. En ja, waarvan ik dacht dat het binnen 3 maanden helemaal klaar zou zijn, bleek 12 maanden te zijn, omdat Goedegebuur ook steeds meer ideeën kreeg en omdat Corona af en toe in de weg zat.
Bioscoop
Uiteindelijk bekeken we de uiteindelijke film in de bioscoop. Het Lantarenvenster in Rotterdam. Het was een bijzondere ervaring om m’n werk zo groot terug te zien met zo’n groot publiek.
